ملاقات

چهارشنبه آخر سا ل بو.باران مینی بوس شیشه ایجور خوردی کی دئه برف پاک کون انه حریف نوبو.راضیه خوزاکا کشا گیفته وسط صندلی نیشته بو.زای ایتا پیچ خورا دهه و ایتا چین خو پیشانی و ابرو یا تاوده.صورت انه شین به پیرا بوسته سب.بعضین ایدفایی گورخانه مانستان اول انه سر ومچه و دهن پیچ خوره و بعضین انه ایجگره صدا آیه.

راضیه زاکا هی تکان تکان دهه.نازا دهه.بغلی صندلی ایتا مردای کی خو سیبیلا هی پیچ دهیی گه جغله گوشنه یه شایدم انه ایجگا درد کونه.راضیه نخواستی کی خو سینه بیرون باوره مجبور به خو پیرهن بولند کونه آرامی سینه نهه زاکه دهن.زای شروع کونه خو کله تکان دهه أ طرف و اوطرف تا آرام گیره.

مینی بوس چل میان ناجور تازانه یی.جاده م کی هیذره خیال نوکودی آسفالته باینه نانو میان نیشتیی.راننده گا گلفی آینه میان فندرستی وهر وقته کی چایی خواستی بوخوره خو پوشتی وبغل دستی یا بفرما زئیی .مینی بوس عقب شش نر نیشته بید کی جه اول راه بیحال خوفته بید. مینی بوس ترمز کونه و ایتا شکم دار زنای 2 تا زاکه قد ونیم قده مره کی ایتا پیله شلختم کشا گیفته بو سوارا به.

راضیه دست ببرد خو ساک دوباره وارسی بوکود بیده همه چی یا باورده .درار شیشه انه یاد بامو.اسماعیل سرمچه به یاد باورد کی پرتقال دراره مره چقدر دوست داشتی.هول بو هی دست بزه بیده شیشه ننا.دست فوقاست ساکه ته.ایورا بوستو بو.شیشه یا بیافته.انه دیل بوجور بامو.اندر وامختو بو انهتتا زه.دوباره خورا دخشارده صندلیا.زای وخاب شوبو.دست فاکشه انه سر مویا هی صاف کونه.باران هتو وارستی.انه یاد ایه اویدفعه رم شوندو بو اسماعیله ورجا هتو بوارستو بو.

خودا خودا کودی کی بموقع فارسه.حوصله یه غر غر و اخم وتخم اویا آدمانا ناشتی خصوصن کی هر دفعا واسی ایچی یم اشانه دسه تان بنابی.مینی بوس ایته پیله جاله میان دکفه.سر و صدا ایه.راننده ترمز کونه.ساعتی نیبه راننده گه به گمانم میل فرمان ووه..جمعییت همه غرغر کونیدی.شلخته صدایم بیرون ایه.ایواری خو بالا وازه کونه هی همدیگرا زنه.پر بلندا به.زنای گه خیر باشد چیسه تره حیوان؟تو هم بفهمستی چی بلایی امه سر بامو.راضیه سیبیلو مرداکه واورسه ساعت چنده؟انه دیلا شور دکفه.ای ساعت ویشتر وقت نداشتی.اسماعیله سر مچه یاد آوره.کی الان منتظر ایسا.دست بره خو کیفه میان ایتا کوچی اینه بیرون آوره.خو مو جلو یا دست کشه و ایتا کوچی ماتک جه کیف بیرون اوره.خو انگوشته سر واسینه خو لبه رو نهه و هونه بقیه م خو دو طرفه دیمه سر پخشا کونه.راننده صدا امویی کی کره خو گوشی مره اینفرا گفتاندوبو کی بایه یا کی خو ماشینا باوره.راضیه دیل دئه باینه هو زمات کی اسماعیله مره قرار داشتی تراپ تراپ زئیی.انی مار او موقع هرچی کار بو انه فادایی.راضیهم تندا تند همه کارانا کودی کی اسماعیلا بیدینه.الان راننده م حکمه انه مارا داشتی هر چی کی پیشتر خرابا بوسته بو واسی هه الان چکودیبی.مردای کی سیبیل داشتی رو کونه راضیه یا ایشاره مره گه خولاصه آرام بیگیفته زاکا گوشنه بو.نه؟ گه بله گه هسا شما أ بارانه سیلا چره شؤندریدی بابلسر؟ اونم أ کوجی زاکه مره.راضیه خو روسری یا صافا کونه و خو را ایپچه جمع و جورا کونه.تته پته مره گه شؤندرم می آقا ورجا.مردای گه اویا چره ایسا؟ راضیه خو دست و پایا گوما کونه.زای خورا پیچ دهه.جه اورا راننده بو جور ایه خیس و چورونده.انه دوماغه توک چکه چکه آب فووستی..حوله جه صندلی پوشت اوسانه خورا خوشکا کودن.آقایان میل فرمان نوبو.شانس باوردیم هسا را دکفیمی.مسافران همه ایتا صلوات به سلامتی راننده دیهیدی.راضیه ارام گیره شروع کونه زاکا شیر دهن.

زندانه دره ورجه نوبت بیگیفته و صف ایسا.وباره یواشی آینه میان خو را فندره.توکا بیجیر بوجورا خوره.سرباز ایه گه ملاقات تا أ صف دئه فانرسه.بیشید هفته یه دیگر بایید.راضیه گه آقا می راه دوره اقله کم أ زاکا ببرید انه پئر بیدینه.همه کسه غر غره صدا ایه.هر کی ایچی گه.سر باز گه من نتانم کی مره سر خود هر کاری بوکونم.شومه را گم دئر بامویید.راضیه خو گردنا کولا گیره و زاکه ایجگره صدا بیرون ایه.پاچوک نیشینه خو را دیوارا دخشاره.خو سینه ارامی تاوده زاکه دهن.زای ایتا شله گازی گیره.راضیه چومه اب دکفه.پیرزنای پاچوک نیشته سیگار به توک صفه میان.گه دختر جان غورصه مره شیر نوا دهن.سنگ به زاکه دیله سر مانه.پیرزنای دست تاوده خو ساکه میان ایتا نان کشتا بیرون اوره فاده راضیه.گه بوخور تی دیل بوجور بایه.ویریز بیشیم دوبارده اییم.راضیه گه بقوله اسماعیل دئر و زودا خیالی نییه.سوخت و سوز نداری.

هوا آفتابی یه و مینی بوس چله خوشکا بوسته سر تازانه یی.راضیه خو قرمزه گول دسمالا بنا .زاکا کشا گیفته دریا یا فاندره.خورشید انه ابی ترا کودوبو.مینی بوسه میان به تپسته ادم دوبو.ایتا پیرزنای عقبه صندلی نیشته و چرت زنه.راضیه اسماعیله فیکره مره لب کونه خنده کونه .دست زنه ساکه دورون دینه همه چی یا باورده.مینی بوس ترمز کونه و ایتا شکم دار زنای ایتا پیله شلخته مره سوارا به.وسط نیشینه و مینی بوس برا دکفه......

فرودگاه

همیشه جه خوداحافظی مرا بد امویی.می ایتا از بهترین دوستان کرا شؤندوبو خارج.البته چن بار بو کی ایران بامو وو اما من نانم چره ای دفا می حال خیلی بیگیفته بو با انکی دانستیم کی خولاصه ساله دیگه ایه ولی خیال کونه کی دئه انا نخواستیم بیدینم.اما از دورانه نوجوانی همدیگره مرا دوست بیم زمانی کی اون بوشو من عروسی بوکودو بوم واما اون با ان کی جه من چن سال پیله تر بو ولی هنوز عروسی نوکودو بو.اولان کی بو شو خیلی زحمت بکشه خواستی اویا درس بخوانه.راستش خو درسا أیا بخواندو بو ولی خواستی بشه اویا ایدامه بده.اول اولان کی تا چن سال نتانستی بایه.امانم بعض بعضی موقان همدیگره رئه نامه نیویشتیمی.یا تیلفن زئییمی.الانه مانستان اینترنت و موبایل کی ننابو.تازه خانه تلفنم گیران تماما بوستی شؤییمی تلفون خانه منتظر نیشتیمی تا امه نوبت ببه.ایتا از او اوتاقکانه میان همدیگره صدایا بشنویم.می أ ریفق بعد از سالها کی ایه دئه زن بیگیفتو بو.خولاصه می زاکان کی پیلا بوستیدی اون ایتا خانم خارجی مرا عروسی بوکوده.انه زنم بعد از چن سال انی مرا ایبار بامو.الان کی فیکر شا کونم نانم سن و ساله شینه نانم چیه کی همش فکر کونم ای دفا کی بوشو مره انقدر سخته؟شاید کی دئه همدیگرا نیدئییم.دانیدی چیه ، همیشه دوری سخته.حله کی از خارج بوگوفتم مرا یاد ایه کی خیلی ساله پیش زمانه شاه می خالا پسر خاستی بشه ایدامه تحصیل بده .شؤندوبو ایتالیا.دئه همه فامیل جمع بوستیدی باموییدی خداحافظی.شبه اخرم همه گی ایتا اتو بوس فاگیفتیدی کی همه اونه مرا بیشید تا تهران فرودگاه میان بدرقه بوکونید.من و می خالا دوختران و انه عمو دختران همه لیباس بودوختیم کی خاییم بیشیم فرودگاه دوکونیم.همه نیمچه دختر بیم قد و نیم قد .خیلی امه را چوسان فیسان بوکودیم می خالا و می مارم ایتا پیله تیانه پلا چکودیدی و خولاصه می خالا پسرم کی ایتا عالمی انه رئه پسته و طلا و کادوئی فاگیفتیبید بینیشته اتوبوسه میان.بعد از ایتا عالمی گریه و زاری برا دکفتیم.اتوبوسه میان می خالا و می مار ایتا پیله پلاستیکه پور ساندویجه کالباس چاکودیبید کی ایتا ایتا فادائید امه را.هتو بینیشتیمی شروع بوکودیم خوردن.بازین اینفر تخمه و اجیل باورده حله ان تمانا نوبوسه ایتا نواره شاد بنائیدی همه یه دختران دکفتیدی وسط.هسا اتوبوس تکان تکان خوره همه یم خوایید ایتا کوچدانه دوربینه مرا می خالا پسره مرا عکس بیگیرید.اونم عینه او موقع ژیگولان خو پوشته مو یا بولندا کودوبو و خو یقه یا وازا کودوبو ایتا کته جیره مرا.ایتا گردنبندم کی انه رئه فامیل کادوئی فگیفتیبید همه تانه مرا عکس تاودایی.انه همسن و سالانه سرمچه دیدنی بو کی همه تانه دیل خواستی اونی جا بیبید.عکس گیری کی تومانا بو ایتا ایتا خر و پوفانه صدا فارسه.راننده یه بیچاره تنها مانه.حله دئه نواره داریوش بنائیدی و دختران فقط بیداریدی و نیمچه پسران.می خالا پسرم ننم تو چی فیکری بو.ولی دانم کی هوا جورا گردسی.اتوبوس بعد از چن ساعت را شؤن داره.کی همه شاید بخوایید غذا بوخورید یا بیشید مستراح.چراغانا روشنا کونیدی و فرسیم ایتا غذاخوری جاده قزوینه میان.همه ایتا ایتا پیاده بیدی و اما دختران شیمی دس و صورت بوشوریم و دوبارده چوسان فیسان بوکونیم .می خالا پسرم انه همسلامالان انا دورا کودیبید اتا میزه دور نیشینیدی ومی مار و می خالایم تیانه ایستامبولی پلایا اوریدی ایتا میزه سر و همه تانه رئه دوکونیدی.خولاصه غذا خوردن تماما بئه و دوبارده اتوبوسا سوارا بیمی و دوبارده خر وپوف و گوشه کونی گب زئنه می خالا دختران و عمو دختران تا صوبه رئه فرسیمی فرودگاه. امه رئه فرودگاه جایه صفا بو اما بوزرگتران همه ناراحت بید کی ایتا از عزیزان شؤندره و معلوم نییه اکه دئه انا دینیدی.ولی اما و پسران همه تو فیکر بیم کی سالنه فرودگا میان چی چیزایی کی نواسی بیدینم.همه ادمان خود شانه بهترین لیباسانا دوکودیبید امه را دئه هیچی حالی نوبو.دالانه مانستان پیاده بوستیمی و خنده کنان شؤییمی سالنه فرودگا میان.اتوبوسم واسی بوشؤبی تا راننده انه روغنا عوضا کودیبی.امه نهارم هو تیانه پلا بو. می خالا بوگوفت زاکان یعنی هیکس نخوایه تیانه پلایا باوره؟ امه را به نیشنوستن بزئییمی خولاصه می مارو می خالا باوردیدی بناییدی ایتا گوشه ولی تا ایتا گوشه باورید ایدفایی تیانه در گرا خوره کفه بیجیر و مگه دئه اسی ایجگا.هنده لاستیکه مانستان چرخه و دور زنه.تیانم کی او دوره تفلون مفلون نوبو.رویی تیان بو ایتا پیله صدا أ سالنه فرودگا میان را تاوده کی همه خوشانه رویا واگردانیدی.اما کی خجالت کشیمی و اصلن جولو نیشیمی خولاصه می مار شه انه درا اوسانه و نیهیدی ایتا گوشه چادره مرا دودیدی.حله همه خواییمی بازم می خالا پسره مرا یادگاری عکس بیگیریم.دختران انا دورا کونیدی می خالا پسر او دورون دئه امه میانی گوما بئه .می عمه انه گردنا فاکشه گه بیمیرم زای شاید دئه بمردم ترا نیدم ایتا ماچی دهه . می عمو انی سره تانا ماچی دهه . امانم تا تانیمی عکس گیریمی و عکس گیری موقع همد یگرا دوسکول داهاییدی خیال کودیدی کی اونی که می خالا پسرا بچسبه انی عکس بهتر دکفه.مردومم امه را فندرستیدی کی اشان چی کوداندریدی؟ خولاصه می خالا مرد گه بابا زود باشید .شومه خوداحافظی یانا بوکونید الان طیاره راه دکفه یا.دوبارده چلاسک چولوسک می خالا پسره صورتا ماچی دیهیدی وهمه تانه چوما اب دکفه و خودشم خو بغضا خوره و ایپچه انه چومان قرمزا بئه.اخرین لحظه شؤندوبو دینیم کی خیلی با معنی و چومه ی مرا می خالا گه پسر جان تی خالا دختر مرا خودا حافظی بوکودی .اونم ایتا بای بای روانا کونه خو دستا بولندا کونه و می خالا دخترم خجالته مره خو دسا بوجور فدهو گه خوداحافظ.دوبارده همه گیدی خوداحافظ و بای بای . گریه و دوماغانا پاکا کونیدی و ایپچه ایسیمی و طیاره شه هوا جؤر.همه پکر را دکفیمی کی بیشیم اتوبوسا سوارا بیم ایدفایی می خالا یا یادایه گه ای وای تیانه پلا یا زاکان اینفر باوره.ناهار نخواییم بوخوریم؟ همه ناراحت شیدی بیرون بازم می مار و می خالا تیانا اوسانیدی و اوریدی بیرون.ایمروز کی می أ ریفق شؤ ندوبو همش گفتیم بوبوستوبوم می عمه ، می ائه دوسته گردنا ولا نو کودیم هی دهایم ماچی .نانم چره شاید می سنه واسییه.تازه وقتی اموندیبیم بیرون بیدم می دیمم خیسه.نانم چره شاید می سنه واسییه.

انقلابˇ شلوغی

چن وقته کی یاد روزای شلوغی دکفتیم.راستش او موقع مره یاد ایه ایتا ریفقی داشتیم کی خیلی از روزان همدیگره مرا بیم.انقدر همدیگرا دوست داشتیمی کی نوگو وانپرس.ایجور دوست داشتنه عجیبی کی هیذره نشا گوفتن ، کی دو نفر جه دو تا خانواده مختلف انقدر صمیمی ، باینه دو تا خاخور ، نه خاخورانم بعضی موقع همدیگره مرا دعوا کونیدی یا حسودی کونید ولی می أ ریفقه مرا جوری بیم کی ساعتها همدیگر مرا بیسابیم گب داشتیم بی هیچ رو در واسی .هر وقته بخواستیبیم همدیگره ورجا شوییمی. روزهای شولوغ پولوغیه انقلاب بو.دئه انقدر أ قضیه دوره کی اصلن ایسمه انقلاب مرا یادا شو.ایتا شب کی همه گوفتیدی خیابانانه میان لاستیک اتشا زنیم و دئه واسی کارا یکسره بوکونیم، می مارا گم کی خوایم بشم می ریفق خانه همدیگر مرا درس بخوانیم.می مار کی انه حسه ششم قوی بو ، بگذریم کی همه یه ماران اشانه أ حس در مورده اشانه زاکان قویه.مرا بوگوفت: تی جان کی اون کی ای سال انه درس تی مره فرق کونه بوجورتره تو چوتو اونی مرا خوایی درس بخوانی؟ بوگو خوایم بشم شب او یا تا صوب بیدار بیسم و کله گب زنی بوکونیم.بوگوفتم حله هر چی خوایی حیساب بوکون اونه ریاضی و امار خؤبه خوایه مرا درس بده.حله شاید تا صوبم بینیشینیم اون دئه بعضین معلوم به. خولاصه کفش و کولا دوکودم و و رف زیادی ام بامو وبوشوم می رئفقه خانه.هوا دئه تاریکا بوستاندوبو.اسمان کبودا بوستوبو معلوم بو کی دئه ورف نایه چون قرمز نوبو ولی نفس کی کشه یی تی دوماغه سوراخه را خیال کودی سیکار دود بیرون اموندره.خولاصه می کیتاب دفترا دوکودم می کوله پوشتی میان بوشوم از امه کوچه بیرون هتو شؤندوبوم.باموم بیپیچم از کوچه بیرون بیدئم چن نفر لیباس نیظامی دوکوده گیدی خانم کویا شؤندری؟محل ننام. دوبارده بوگوفتیدی بوگوفتم ببخشید کاری داشتیدی؟چی بو؟ بوگوفتیدی اگه ممکنه زودتر بیشید شومه خانه چون شولوغیه ،شبه ورفی ام کی ایسه چن ساعت دیگم حوکومت نیظامیه.بوگوفتم خودم دانم سرکار.الان شم.راستش ایپچه می دیلا شور دکفته.بوشوم تندا تند تاکسی بینیشینم تا کوچه دادگستری.حله وایسی تا چله خانه پیاده بوشوبیم.خولاصه هر جانکنشی مره ایپچه جولو شوییمی می پا دکفتی برفه میان شلاپ شولوپ.خیال کودیمی سه نفر دیگرم کرا می مرا اموندره.صدا هی ویشترا بوستی.من هیچوقت ادمه ترسویی نوبوم ولی او شبه ایپچه بتر سه بوم.بادم زئیی بامانه ورفه رویا ویریزانه یی گا گلفی فیکر کودیم دوباره ورف اموندره مره مره گوفتیمی نه بابا ورف خوره یه.هتو شلاپ شلاپ فارسئم می ریفقه خانه.دره چوکوشا بزم انه برار بامو بوگوفته أ وقته شب ایا چی کونی؟ بوگوفتم حله غروبه شب نوبو.بوشو کنار تا من بشم بودورون.شانس باوردم انی ماره گوش سنگین بو.چوکوشه صدایا نیشنا وستوبو. تندا تند می پوتینا بیرون باوردم بوشوم بودورون.شال وکولایا اوسادم تا ناگاهی انه مار فیکر بوکونه کی هسا فارسئم.از او را می ریفق بامو تا همدیگرا بیدییم امه نیش وازا بو.بوگوفت بیا ایتا چایی بوخور گرم دکفی. انی مار لاهیجانه شین بو ایتا ناز بداشته زنای کی جه کوچیکی انی مرا فارسی گب زئییدی.بوشوم بیدم خو ماره گه من و مهتاب بالا بودیم.داشتیم درس می خوندیم دیگه نیامدیم پایین الان زنگه تفریح مون بود که اومدیم چایی بخوریم.انی مار گه مهتاب جان .هسا فارسی گه اوتو شلارم دهه گب زنه.چی کار خوبی کردید امدید اینجا.من می أ ریفقه مارا خیلی دوست داشتیمی بیچاره ایتا بی چنگه موشت زنای بو و خیلی مهربان.خولاصه امه چایی یا خوریمی ها میانی می ریفقه برار گه شومانم اییدی؟ از او را گفتنا انه دوستان چن نفر از بوجور اییدی بیجیر .من گم کؤیا؟ یواشی گه قراره بیشیم کلانتری یانه نزدیکی .خیلی سره حال ایم.گم اگه سیمینم بایه ایم.سیمین مرا چومه ی زنه خو ما را نیشان دهه گه مگه تو درس ناری؟ایدفایی به خودم ایم و گم اها چره راست گی چقدر دئه مسئله واسی حل بوکونیم .انه مار گه بچه ها بالا سرد است بیایید پایین درس بخوانید.خاب دئه زمانی بو کی نفت ننا بو همه ایتا کوچی علا ء الدین مرا کی بیجیر اوتاق روشن بو گرم دکفتیدی.سیمین بوگوفته مادر جان شما نگران نباشین ما لباس زیاد می پوشیم اگه سردمون شد می یاییم پایین.بوشوییم بوجور.را پله میان می چوم دکفته بیدم ایتا عالمی شیشه خالی کی سیمینه برار اشانا رج به رج بنا بو اوردن دو بو بوجور.بوگوفتم بعله خبریه .انه ریفقان ام باموییدی کومک.باموم بشم بوجور اوتاق ایتا پسرکا بیدئم کی لاغر بو و طلایی ریش و انه چوم ابی ،مرا ایتا نیگا بوکوده کی یعنی تند تر بوشو بوجور خایم ردا بم.من ایتا سلام بوکودم اون فارسی لهجه مرا بو گوفته سلام بفر مایید. بوگوفتم نه به او نیگاه کی نزدیک بو مرا بود وا دابی نه به أ احترام نهن .بوشوم اوتاقه دورون چی دینی هچین زمحریر.دئه می دوماغه کله قرمزا بوستو بو.می دسکشم تاودام.بوشوم از سیمینه شان کمد ه میان ایتا لحاف باوردم بنم می رو.سیمین بامو بودورون تا مرا بیده هار هار هار بزه زیره خنده بوگوفته أ علی لحاف دوج کویا اسابو.تو چره بوبوستی خور خوره الوغ.بوگوفتم ساکت بئس .اما چی کونیم؟شیمی؟بوگوفته تو دیوانه بوستی مگر، اگه تی مار بدانه مرا تیکه تیکه کونه.بوگوفتم می ما کی بخانه ایسا.راستی ائه پسره کی بو؟ میشل استرو گوفا مانستی؟ بوگوفته تو چی کار داری؟ تی ائه غولبه چوم اونو اکه بیده؟ بوگوفتم بابا پله کانانه میان نز دیک بو مرا دوسکول بده کی چره تند تر نیشی ؟ بو گوفته ان از تهران بامو می برار دوسته .ولی خیال کونه اون همه کاریه. اشانا گه شیشه ببرید ، باورید.اها الان بفهمستم خواییدی کوکتل مولوتوف چکونید. اها دئه خرگوش توایمشب فقط فو ضولی رئه ایا بامو وی.بوگوفتم نه جانه تو من چی دانستیم اشان ایا ایساییدی.ایدفایی سیمینه برار انه دخاده بوشو.انه بوگوفت أ کور مطمئن ایسه؟ گه چی خوایید بو کونید ؟ بوگوفته اگه مطمئنه شوما دو نفرم بایید شیشه یانا ایتا ایتا اماده کوداندریمی انا الکله مرا پورا کونید.سیمین دخانه مهتاب بیا أیا کومک بوکون .منم کی می جان خارش کودی هه جور کارانه ، بوشوم.ایتا ایتا من شیشه یانا داشتیم سیمین و ایتا از پسران انه میانا پورا کودیدی. بازین سیمینه برارم فیتیله نهایی.میشل استروگفا نیدم.ولی می چوم انی دونبال دوبو کی کؤیا ایسا بوگوفتم أکه واسی بیشیم؟ سیمینا خنده گیره .انی برار می مرا خیلی شوخی داشتی ومرا سر به سر نهایی.گه بیشیم؟ چی زود خالا پسر بو بو.کی ترا دعوت بو کو دو بو.ایپچه می گوش قرمزا بو.خؤب بو کی شال گردن بنا بوم وگرنه معلوم بوستی. انه دوستانه ورجا خجالت بکشم ولی از رو نوشوم بوگوفتم خا نیبه کی فقط از اما کار فاکشید.اصله موقع امه را نبرید.هتو گفتنا بیدم میشل استروگف بامو می سره جؤر بوگوفت اتفاقن به کمکه شما جوان ها احتیاج داریم.می دیله میان بوگوفتم هتو گه کی خودش بخیالی می پیله بابا سن ا داره.من هیذزه محل ننام فقط بیدم نه خیال کونه ادم حیسابیه.سیمینه براره مانستان کله خر نیه.خولاصه شیشه یان جابجا واماده کودیمی او وسطم سیمینه برار هی گوفتی دئه زود باشید دئرا بئه.سر صدا نوکونید همسادان فهمیدی. سیمینه مار دخانه بچه ها بیایید شام حاضر است.اما شیمی شامه رئه.سیمین و من همدیگر ورجا نیشینیمی و انه برار و دوستانم سفره او طرف .هسا انی برارم هتو پور حرفی کونه.انه مار گه پسر جان این رادیو را بگیر ببین بی بی سی از شلوغیا چی میگه سیمین گه مادر جان من الان روشن می کنم. رادیو یا روشنا کونه از شلوغیان گب زنه. گه کی نیروهای مردمی در خیابانهای تهران ، دوبارده قطع بئه.سیمینه مار گه این رادیو هم که رادیو بشو نیست.سیمینه برار گه من الان رادیوش می کنم.ایتا قاپاس زنه رادیو سره میان دوباره بصدا ایه.خولاصه شام خوریمی ایتا شامی لاهیجانی چاکودوبو کی انه زعفرانه بو ادما مستا کودی.او شبه رئه من چون از او دانشجویان خجالت کشئه ایمی زیاد نوخوردم ولی می چوم اونی میان دوبو.سیمینه مار گه برم ظرفها را بشورم.این نفت هم که کمیاب ست نمی شود اب گرم کن را روشن کرد.سیمین گه مامان جان من و مهتاب میشوریم .ظرفان شؤریمی ساعت به یازده شب دئه سیمینه مارم خو جایا وشادوبو.گه بچه ها برق را خاموش کنید.من و سیمین بوجور شیمی .یازده و ربع انه برار گه بچه ها باید بریم.خولاصه را دکفیدی ، شؤندیبید اخرین نفر میشل استروگف بو.انی دست پور بو نتانستی درا دوده مرا ایتا نیگا بوکود من بوشوم جولو درا دودم، بگوفته به امید دیداره دوباره جا بوخوردم انقدر هولا بؤم بوگوفتم مرسی.بعدن کی سیمینه رئه تعریف بوکودم مرا گه تو همیشه اتو خوج بی.أخه او پسرکا بو گو دئه ادم قحطی بو کی دوباره خواستی ترا بیدینه.او شب خیلی تیره صدا بامو و کوکتل مو لوتفه صدا.هی دامب و دومب.خوش بحاله سیمینه مار کی انه گوش سنگین بو هتو خروپف کودی بخیالی هفتا پادشاه خوابا بیده بو.سیمینه گم بیشیم اقلن حیاطه میان .شیمی حیاط. اسما نه میان دود بیگیفته بو.بعضی بعض موقان اینفره صدا جه دور امویی کی گفتی از أ طرف بودووید.بیشید جولو.بعد تتراخ تتروخه صدا انی پوشت.دئه می دیل واهیلا بوستاندوبو.سیمین از کوچیکی انه پئر بمردوبو.خو أ براره مرا خیلی عادت داشتی یعنی پسره ایتا پئره مانستان اشانه رئه محبت کودی.سیمینه دیل شور دکفه.انه گم خا بیشیم بیرون الان حتمن بیرون ادم ایسا.اول سیمین ترسه گه می مار ویریزه چی بوکونیم؟ گم بابا اون خوفته أ پیلکی سر و صدا انا بیدارا نوکوده.خولاصه دو نفری کفش و کولاه کونیمی وشیمی .درا یواشی دودیمی هوا خیلی سرد بو.اییمی کوچه میان یواش یواش شیمی جولو.ای دفایی ایتا زنگه لوله جه سفاله سر کفه سیمینه شانه سر.گه اخ وای انه پا لیز خوره ورفه رو کفه .من گم ای وای تیر بوخوردی گه دیوانه بیا می دسا بیگیر ویریزم.اهیسته سر و صدا نوکون.بیچاره سیمین خیس و چورونده بوستو بو.بوشوییم جلو تر ایتا از سیمینه همسادان مردای خو زن و دختره مرا اموندوبو بیرون.سلام بوکودیم و امه دیل ایپچه بوجور بامو.انه دختر ترسان لرزانا امرا بوگوفته می برار سر شب بو شو بیرون هنوز خانه نمو.شؤندریم بیدینیم أ شلوغ پلوغیان میان هیچی نوبوستی بی.سیمینم بوگوفت کی می برارم بوشو امانم هنی واسی شؤندریم . تا خیابانه سر فارسئییم بیدییم کومه کومه اتش روشنا کودیدی . پسران وچن تا دختران لاستیک اتشا زئییدی .انه دور منتظر ایساییدی.خیابان از اوشانه اتش حیسابی روشنا بوستو بو.بیدم بازم چن نفر دور تر شؤندریدی.چن تا جوانان هی بیجیر بوجور واز کودیدی .اینفر انه صورته روخون اموندوبو.ننم سنگ بوخوردوبو، بکفتوبو.خو پیرانه استینا پاره کوده و دوسته خو صورته دور بوشوییم جلوتر ایدفایی سیمینا بوگوفتم اونا تی برارشان اویا ایساییدی می چوم دکفته میشل استروگفه ریشا از دور بیدم.زیاد جلوتر نوشوییم.ولی می دیل طاقت ناورده.هتو بوشوم جلو فرسم شیشه یانه ورجا تا اموییدی ایتا یا اوسانید من زودتر اوسادیم فداییم اشانه دست. سیمینم بامو می ورجه دئه اشانه کار راحت ترا بوستوبو ای دفایی سیمینه برار ایتا کوکتل تاوده ایه اشتر خو گوشا گیره.تا ویریشته انه چوم امرا دکفه بوگفته کور شوما أیا چی کونیدی؟ مامانا چی بوکودیدی سیمین ایپچه بترسه بو ولی من عینه می خیال نوبو بوگوفتم خوفته بو.بوگوفته شومه رئه غلط بوکودیدی .پلاپته بازی کی نیه شومه سر را تاودایدی باموییدی میدانه وسط زود باشید.بیشید خانه شؤخی نیه کی.شومه واسی امانم نتانیم جولو بیشیم.میشل استرو گف بامو بوگوفت الان وقته این حرفا نیست حالا که دارن کمک می کنن.دئه سیمینه برارم خو دهنا دوست.ایتا کوکتل اوساده بوشو جولو.او شب رئه خیلی سر و صدا بوبوسته .هی تیر در کودیدی.زاکان گوفتیدی پوله نفت مونه یکی دیگه در کن.مرا خنده گیفتی راستش او موقع زیاد نانستیم کی نفت پول چی ربطی به تیر داره.خولاصه هه میان میشل استروگف بامو بوگوفته بچه ها شما برید ما هم دیگه کم کم میایم.بوگوفتم سیمین بیشیم دئه أشان کی سالمیدی.امانم کی تا تانستیم کومک بوکودیم.سیمینا خنده بیگیفت مرا بوگوفت افرین مهتاب خانم چی گب گوش کونه دختر بوبوستی.برا دکفتیم ارام ارام باموییم.دئه ساعت سه نیصفه شب بو.فارسئییم کلیدا کی تاودائیم بیدئییم چه دینی سیمینه مار وگردسه ایتا پهلویه دیگه تازه خو دهنا مزه مزه کونه گه بچه ها صبح شده؟ چایی بذارین.سیمین گه نه مادرجان بخواب هنوز نصفه شبه .اتاقه دورون انقدر گرم بو کی فارسئییم امه دستان قرمزا بوستو بو.ایدفایی گرما بوخورده ایجور سوج کودی کی باینه ابه جوش انی رویا فوکودیدی.بینیشتیم علاءالدین ورجا انا بغلا گیفتیم.ایتا چایی دوکودیم هسا سیمینه مار خوابه میان کوچی زاکانه مانستان من نانم فرشته یانه خوابا دئندوبو هی لب کونه خنده کودی دهن مزه کودی.سیمینا بوگوفتم خؤبه ایتا چایی شیرینم بوخوریم.بوگوفت ای شکمو دئه چی خوایی؟ بوگوفتم راستش می چوم او شامی میان دوبو.از دسته انی مارم نشاستیم امه خنده دشکنیم .بوشو باورده سیا میزگی پینیره مرا.هتو ایستکام چایی یا شیرینا کودیم دره صدا بامو.سیمینه برار خو ریفقانه مره باموئیدی.خواستیدی بیشید بوجؤر .اما ساکتا بوستیم.اما سیمینه برار از او توشکان بو.ایدفایی ارامی بامو خو سرا تاودا اوتاقه میان بوگوفته اوخی چی گرما! انه چوم دکفته امه را .خو دوستانا بوگوفت زاکان أ دوتا دوزه پیچایا بیدینید.چی نیصفه شب غذایانا حمله بوکودیدی.انه ریفقان باموییدی همه علاءالدین دور گرم دکفید.میشل استروگف هم بو.بوگوفت خؤب سیمین جان این دوستتو به ما معرفی نکردی.بوگوفتم شما هم خودتو نو معرفی نکردین.بوگوفت ببخشید.هسا سیمینه برار گه بابا هیس أ نیصفه شبی فریبرز نیبه تو ترا معرفی نوکونی.بوگوفت من فریبرزم.منم بوگوفتم خوشبختم مهتاب.بقیه م خوشانه نامانا بوگوفتیدی ولی می گوش دئه نشنوستی.صوب بئه اما شیمی مدرسه را میان سیمینه شانه همسایه دخترا دینیمی ناراحت شؤندوبو مدرسه واورسییم چی خبر بوبو تی برارا پیدا بوکودیدی.بوگوفت نه صوبه زود می پئر بوشو بیمارستانا ن انه دونبال بگرده.خیلی أمه حال بیگیفته بوبو .ظهر رئه بازم بوشوم سیمینه شانه خانه کی می اسبابانا اوسانم بشم خانه کی بیدم انه برار خو ریفقانه مرا شؤندریدی تهران.دوباره میشل استروگوفا بیدم بوگوفت مهتاب خانوم امیدوارم روز پیروزی انقلاب رشت کنار شما ها باشم.می اسبابانا جمع کودم و بوشوم خانه طرف .خورشید انقدر داغ بو کی تمامه بامانه برفان به چک چک دکفتیبید.پیاده بوشؤم تا خانه را میان دیشب می چومه جولو امویی.می دیل نخواستی دیشب تماما بوستی بی.بعد از سالها ایروز سیمینا واپرسئم راستی میشل استروگفه سر چی بلایی بامو؟ بوگوفته هیچی بابا اونم می براره مانستان از دانشگاه اخراجا بو.بعد از چن ماهم از ایران بوشو.الانم دئه می برار از اون خبر ناره.می دیل خاستی کی دوبارده انا بیدینم و بگم پیروزیه انقلاب رئه چره نمویی رشت؟ ولی فقط خاطره یه خوشه او شب مرا یاد ایه و او کومک کردنان.و سیمین ، سیمین و من هنوز همدیگرا دینیم ولی خیلی دئر به دئر.امسال کی ورف بامو یاده او ورف دکفتم.شاید کی می دیل او یکرنگی رئه تنگه....خیلی ام تنگه....