انقلابˇ شلوغی

چن وقته کی یاد روزای شلوغی دکفتیم.راستش او موقع مره یاد ایه ایتا ریفقی داشتیم کی خیلی از روزان همدیگره مرا بیم.انقدر همدیگرا دوست داشتیمی کی نوگو وانپرس.ایجور دوست داشتنه عجیبی کی هیذره نشا گوفتن ، کی دو نفر جه دو تا خانواده مختلف انقدر صمیمی ، باینه دو تا خاخور ، نه خاخورانم بعضی موقع همدیگره مرا دعوا کونیدی یا حسودی کونید ولی می أ ریفقه مرا جوری بیم کی ساعتها همدیگر مرا بیسابیم گب داشتیم بی هیچ رو در واسی .هر وقته بخواستیبیم همدیگره ورجا شوییمی. روزهای شولوغ پولوغیه انقلاب بو.دئه انقدر أ قضیه دوره کی اصلن ایسمه انقلاب مرا یادا شو.ایتا شب کی همه گوفتیدی خیابانانه میان لاستیک اتشا زنیم و دئه واسی کارا یکسره بوکونیم، می مارا گم کی خوایم بشم می ریفق خانه همدیگر مرا درس بخوانیم.می مار کی انه حسه ششم قوی بو ، بگذریم کی همه یه ماران اشانه أ حس در مورده اشانه زاکان قویه.مرا بوگوفت: تی جان کی اون کی ای سال انه درس تی مره فرق کونه بوجورتره تو چوتو اونی مرا خوایی درس بخوانی؟ بوگو خوایم بشم شب او یا تا صوب بیدار بیسم و کله گب زنی بوکونیم.بوگوفتم حله هر چی خوایی حیساب بوکون اونه ریاضی و امار خؤبه خوایه مرا درس بده.حله شاید تا صوبم بینیشینیم اون دئه بعضین معلوم به. خولاصه کفش و کولا دوکودم و و رف زیادی ام بامو وبوشوم می رئفقه خانه.هوا دئه تاریکا بوستاندوبو.اسمان کبودا بوستوبو معلوم بو کی دئه ورف نایه چون قرمز نوبو ولی نفس کی کشه یی تی دوماغه سوراخه را خیال کودی سیکار دود بیرون اموندره.خولاصه می کیتاب دفترا دوکودم می کوله پوشتی میان بوشوم از امه کوچه بیرون هتو شؤندوبوم.باموم بیپیچم از کوچه بیرون بیدئم چن نفر لیباس نیظامی دوکوده گیدی خانم کویا شؤندری؟محل ننام. دوبارده بوگوفتیدی بوگوفتم ببخشید کاری داشتیدی؟چی بو؟ بوگوفتیدی اگه ممکنه زودتر بیشید شومه خانه چون شولوغیه ،شبه ورفی ام کی ایسه چن ساعت دیگم حوکومت نیظامیه.بوگوفتم خودم دانم سرکار.الان شم.راستش ایپچه می دیلا شور دکفته.بوشوم تندا تند تاکسی بینیشینم تا کوچه دادگستری.حله وایسی تا چله خانه پیاده بوشوبیم.خولاصه هر جانکنشی مره ایپچه جولو شوییمی می پا دکفتی برفه میان شلاپ شولوپ.خیال کودیمی سه نفر دیگرم کرا می مرا اموندره.صدا هی ویشترا بوستی.من هیچوقت ادمه ترسویی نوبوم ولی او شبه ایپچه بتر سه بوم.بادم زئیی بامانه ورفه رویا ویریزانه یی گا گلفی فیکر کودیم دوباره ورف اموندره مره مره گوفتیمی نه بابا ورف خوره یه.هتو شلاپ شلاپ فارسئم می ریفقه خانه.دره چوکوشا بزم انه برار بامو بوگوفته أ وقته شب ایا چی کونی؟ بوگوفتم حله غروبه شب نوبو.بوشو کنار تا من بشم بودورون.شانس باوردم انی ماره گوش سنگین بو.چوکوشه صدایا نیشنا وستوبو. تندا تند می پوتینا بیرون باوردم بوشوم بودورون.شال وکولایا اوسادم تا ناگاهی انه مار فیکر بوکونه کی هسا فارسئم.از او را می ریفق بامو تا همدیگرا بیدییم امه نیش وازا بو.بوگوفت بیا ایتا چایی بوخور گرم دکفی. انی مار لاهیجانه شین بو ایتا ناز بداشته زنای کی جه کوچیکی انی مرا فارسی گب زئییدی.بوشوم بیدم خو ماره گه من و مهتاب بالا بودیم.داشتیم درس می خوندیم دیگه نیامدیم پایین الان زنگه تفریح مون بود که اومدیم چایی بخوریم.انی مار گه مهتاب جان .هسا فارسی گه اوتو شلارم دهه گب زنه.چی کار خوبی کردید امدید اینجا.من می أ ریفقه مارا خیلی دوست داشتیمی بیچاره ایتا بی چنگه موشت زنای بو و خیلی مهربان.خولاصه امه چایی یا خوریمی ها میانی می ریفقه برار گه شومانم اییدی؟ از او را گفتنا انه دوستان چن نفر از بوجور اییدی بیجیر .من گم کؤیا؟ یواشی گه قراره بیشیم کلانتری یانه نزدیکی .خیلی سره حال ایم.گم اگه سیمینم بایه ایم.سیمین مرا چومه ی زنه خو ما را نیشان دهه گه مگه تو درس ناری؟ایدفایی به خودم ایم و گم اها چره راست گی چقدر دئه مسئله واسی حل بوکونیم .انه مار گه بچه ها بالا سرد است بیایید پایین درس بخوانید.خاب دئه زمانی بو کی نفت ننا بو همه ایتا کوچی علا ء الدین مرا کی بیجیر اوتاق روشن بو گرم دکفتیدی.سیمین بوگوفته مادر جان شما نگران نباشین ما لباس زیاد می پوشیم اگه سردمون شد می یاییم پایین.بوشوییم بوجور.را پله میان می چوم دکفته بیدم ایتا عالمی شیشه خالی کی سیمینه برار اشانا رج به رج بنا بو اوردن دو بو بوجور.بوگوفتم بعله خبریه .انه ریفقان ام باموییدی کومک.باموم بشم بوجور اوتاق ایتا پسرکا بیدئم کی لاغر بو و طلایی ریش و انه چوم ابی ،مرا ایتا نیگا بوکوده کی یعنی تند تر بوشو بوجور خایم ردا بم.من ایتا سلام بوکودم اون فارسی لهجه مرا بو گوفته سلام بفر مایید. بوگوفتم نه به او نیگاه کی نزدیک بو مرا بود وا دابی نه به أ احترام نهن .بوشوم اوتاقه دورون چی دینی هچین زمحریر.دئه می دوماغه کله قرمزا بوستو بو.می دسکشم تاودام.بوشوم از سیمینه شان کمد ه میان ایتا لحاف باوردم بنم می رو.سیمین بامو بودورون تا مرا بیده هار هار هار بزه زیره خنده بوگوفته أ علی لحاف دوج کویا اسابو.تو چره بوبوستی خور خوره الوغ.بوگوفتم ساکت بئس .اما چی کونیم؟شیمی؟بوگوفته تو دیوانه بوستی مگر، اگه تی مار بدانه مرا تیکه تیکه کونه.بوگوفتم می ما کی بخانه ایسا.راستی ائه پسره کی بو؟ میشل استرو گوفا مانستی؟ بوگوفته تو چی کار داری؟ تی ائه غولبه چوم اونو اکه بیده؟ بوگوفتم بابا پله کانانه میان نز دیک بو مرا دوسکول بده کی چره تند تر نیشی ؟ بو گوفته ان از تهران بامو می برار دوسته .ولی خیال کونه اون همه کاریه. اشانا گه شیشه ببرید ، باورید.اها الان بفهمستم خواییدی کوکتل مولوتوف چکونید. اها دئه خرگوش توایمشب فقط فو ضولی رئه ایا بامو وی.بوگوفتم نه جانه تو من چی دانستیم اشان ایا ایساییدی.ایدفایی سیمینه برار انه دخاده بوشو.انه بوگوفت أ کور مطمئن ایسه؟ گه چی خوایید بو کونید ؟ بوگوفته اگه مطمئنه شوما دو نفرم بایید شیشه یانا ایتا ایتا اماده کوداندریمی انا الکله مرا پورا کونید.سیمین دخانه مهتاب بیا أیا کومک بوکون .منم کی می جان خارش کودی هه جور کارانه ، بوشوم.ایتا ایتا من شیشه یانا داشتیم سیمین و ایتا از پسران انه میانا پورا کودیدی. بازین سیمینه برارم فیتیله نهایی.میشل استروگفا نیدم.ولی می چوم انی دونبال دوبو کی کؤیا ایسا بوگوفتم أکه واسی بیشیم؟ سیمینا خنده گیره .انی برار می مرا خیلی شوخی داشتی ومرا سر به سر نهایی.گه بیشیم؟ چی زود خالا پسر بو بو.کی ترا دعوت بو کو دو بو.ایپچه می گوش قرمزا بو.خؤب بو کی شال گردن بنا بوم وگرنه معلوم بوستی. انه دوستانه ورجا خجالت بکشم ولی از رو نوشوم بوگوفتم خا نیبه کی فقط از اما کار فاکشید.اصله موقع امه را نبرید.هتو گفتنا بیدم میشل استروگف بامو می سره جؤر بوگوفت اتفاقن به کمکه شما جوان ها احتیاج داریم.می دیله میان بوگوفتم هتو گه کی خودش بخیالی می پیله بابا سن ا داره.من هیذزه محل ننام فقط بیدم نه خیال کونه ادم حیسابیه.سیمینه براره مانستان کله خر نیه.خولاصه شیشه یان جابجا واماده کودیمی او وسطم سیمینه برار هی گوفتی دئه زود باشید دئرا بئه.سر صدا نوکونید همسادان فهمیدی. سیمینه مار دخانه بچه ها بیایید شام حاضر است.اما شیمی شامه رئه.سیمین و من همدیگر ورجا نیشینیمی و انه برار و دوستانم سفره او طرف .هسا انی برارم هتو پور حرفی کونه.انه مار گه پسر جان این رادیو را بگیر ببین بی بی سی از شلوغیا چی میگه سیمین گه مادر جان من الان روشن می کنم. رادیو یا روشنا کونه از شلوغیان گب زنه. گه کی نیروهای مردمی در خیابانهای تهران ، دوبارده قطع بئه.سیمینه مار گه این رادیو هم که رادیو بشو نیست.سیمینه برار گه من الان رادیوش می کنم.ایتا قاپاس زنه رادیو سره میان دوباره بصدا ایه.خولاصه شام خوریمی ایتا شامی لاهیجانی چاکودوبو کی انه زعفرانه بو ادما مستا کودی.او شبه رئه من چون از او دانشجویان خجالت کشئه ایمی زیاد نوخوردم ولی می چوم اونی میان دوبو.سیمینه مار گه برم ظرفها را بشورم.این نفت هم که کمیاب ست نمی شود اب گرم کن را روشن کرد.سیمین گه مامان جان من و مهتاب میشوریم .ظرفان شؤریمی ساعت به یازده شب دئه سیمینه مارم خو جایا وشادوبو.گه بچه ها برق را خاموش کنید.من و سیمین بوجور شیمی .یازده و ربع انه برار گه بچه ها باید بریم.خولاصه را دکفیدی ، شؤندیبید اخرین نفر میشل استروگف بو.انی دست پور بو نتانستی درا دوده مرا ایتا نیگا بوکود من بوشوم جولو درا دودم، بگوفته به امید دیداره دوباره جا بوخوردم انقدر هولا بؤم بوگوفتم مرسی.بعدن کی سیمینه رئه تعریف بوکودم مرا گه تو همیشه اتو خوج بی.أخه او پسرکا بو گو دئه ادم قحطی بو کی دوباره خواستی ترا بیدینه.او شب خیلی تیره صدا بامو و کوکتل مو لوتفه صدا.هی دامب و دومب.خوش بحاله سیمینه مار کی انه گوش سنگین بو هتو خروپف کودی بخیالی هفتا پادشاه خوابا بیده بو.سیمینه گم بیشیم اقلن حیاطه میان .شیمی حیاط. اسما نه میان دود بیگیفته بو.بعضی بعض موقان اینفره صدا جه دور امویی کی گفتی از أ طرف بودووید.بیشید جولو.بعد تتراخ تتروخه صدا انی پوشت.دئه می دیل واهیلا بوستاندوبو.سیمین از کوچیکی انه پئر بمردوبو.خو أ براره مرا خیلی عادت داشتی یعنی پسره ایتا پئره مانستان اشانه رئه محبت کودی.سیمینه دیل شور دکفه.انه گم خا بیشیم بیرون الان حتمن بیرون ادم ایسا.اول سیمین ترسه گه می مار ویریزه چی بوکونیم؟ گم بابا اون خوفته أ پیلکی سر و صدا انا بیدارا نوکوده.خولاصه دو نفری کفش و کولاه کونیمی وشیمی .درا یواشی دودیمی هوا خیلی سرد بو.اییمی کوچه میان یواش یواش شیمی جولو.ای دفایی ایتا زنگه لوله جه سفاله سر کفه سیمینه شانه سر.گه اخ وای انه پا لیز خوره ورفه رو کفه .من گم ای وای تیر بوخوردی گه دیوانه بیا می دسا بیگیر ویریزم.اهیسته سر و صدا نوکون.بیچاره سیمین خیس و چورونده بوستو بو.بوشوییم جلو تر ایتا از سیمینه همسادان مردای خو زن و دختره مرا اموندوبو بیرون.سلام بوکودیم و امه دیل ایپچه بوجور بامو.انه دختر ترسان لرزانا امرا بوگوفته می برار سر شب بو شو بیرون هنوز خانه نمو.شؤندریم بیدینیم أ شلوغ پلوغیان میان هیچی نوبوستی بی.سیمینم بوگوفت کی می برارم بوشو امانم هنی واسی شؤندریم . تا خیابانه سر فارسئییم بیدییم کومه کومه اتش روشنا کودیدی . پسران وچن تا دختران لاستیک اتشا زئییدی .انه دور منتظر ایساییدی.خیابان از اوشانه اتش حیسابی روشنا بوستو بو.بیدم بازم چن نفر دور تر شؤندریدی.چن تا جوانان هی بیجیر بوجور واز کودیدی .اینفر انه صورته روخون اموندوبو.ننم سنگ بوخوردوبو، بکفتوبو.خو پیرانه استینا پاره کوده و دوسته خو صورته دور بوشوییم جلوتر ایدفایی سیمینا بوگوفتم اونا تی برارشان اویا ایساییدی می چوم دکفته میشل استروگفه ریشا از دور بیدم.زیاد جلوتر نوشوییم.ولی می دیل طاقت ناورده.هتو بوشوم جلو فرسم شیشه یانه ورجا تا اموییدی ایتا یا اوسانید من زودتر اوسادیم فداییم اشانه دست. سیمینم بامو می ورجه دئه اشانه کار راحت ترا بوستوبو ای دفایی سیمینه برار ایتا کوکتل تاوده ایه اشتر خو گوشا گیره.تا ویریشته انه چوم امرا دکفه بوگفته کور شوما أیا چی کونیدی؟ مامانا چی بوکودیدی سیمین ایپچه بترسه بو ولی من عینه می خیال نوبو بوگوفتم خوفته بو.بوگوفته شومه رئه غلط بوکودیدی .پلاپته بازی کی نیه شومه سر را تاودایدی باموییدی میدانه وسط زود باشید.بیشید خانه شؤخی نیه کی.شومه واسی امانم نتانیم جولو بیشیم.میشل استرو گف بامو بوگوفت الان وقته این حرفا نیست حالا که دارن کمک می کنن.دئه سیمینه برارم خو دهنا دوست.ایتا کوکتل اوساده بوشو جولو.او شب رئه خیلی سر و صدا بوبوسته .هی تیر در کودیدی.زاکان گوفتیدی پوله نفت مونه یکی دیگه در کن.مرا خنده گیفتی راستش او موقع زیاد نانستیم کی نفت پول چی ربطی به تیر داره.خولاصه هه میان میشل استروگف بامو بوگوفته بچه ها شما برید ما هم دیگه کم کم میایم.بوگوفتم سیمین بیشیم دئه أشان کی سالمیدی.امانم کی تا تانستیم کومک بوکودیم.سیمینا خنده بیگیفت مرا بوگوفت افرین مهتاب خانم چی گب گوش کونه دختر بوبوستی.برا دکفتیم ارام ارام باموییم.دئه ساعت سه نیصفه شب بو.فارسئییم کلیدا کی تاودائیم بیدئییم چه دینی سیمینه مار وگردسه ایتا پهلویه دیگه تازه خو دهنا مزه مزه کونه گه بچه ها صبح شده؟ چایی بذارین.سیمین گه نه مادرجان بخواب هنوز نصفه شبه .اتاقه دورون انقدر گرم بو کی فارسئییم امه دستان قرمزا بوستو بو.ایدفایی گرما بوخورده ایجور سوج کودی کی باینه ابه جوش انی رویا فوکودیدی.بینیشتیم علاءالدین ورجا انا بغلا گیفتیم.ایتا چایی دوکودیم هسا سیمینه مار خوابه میان کوچی زاکانه مانستان من نانم فرشته یانه خوابا دئندوبو هی لب کونه خنده کودی دهن مزه کودی.سیمینا بوگوفتم خؤبه ایتا چایی شیرینم بوخوریم.بوگوفت ای شکمو دئه چی خوایی؟ بوگوفتم راستش می چوم او شامی میان دوبو.از دسته انی مارم نشاستیم امه خنده دشکنیم .بوشو باورده سیا میزگی پینیره مرا.هتو ایستکام چایی یا شیرینا کودیم دره صدا بامو.سیمینه برار خو ریفقانه مره باموئیدی.خواستیدی بیشید بوجؤر .اما ساکتا بوستیم.اما سیمینه برار از او توشکان بو.ایدفایی ارامی بامو خو سرا تاودا اوتاقه میان بوگوفته اوخی چی گرما! انه چوم دکفته امه را .خو دوستانا بوگوفت زاکان أ دوتا دوزه پیچایا بیدینید.چی نیصفه شب غذایانا حمله بوکودیدی.انه ریفقان باموییدی همه علاءالدین دور گرم دکفید.میشل استروگف هم بو.بوگوفت خؤب سیمین جان این دوستتو به ما معرفی نکردی.بوگوفتم شما هم خودتو نو معرفی نکردین.بوگوفت ببخشید.هسا سیمینه برار گه بابا هیس أ نیصفه شبی فریبرز نیبه تو ترا معرفی نوکونی.بوگوفت من فریبرزم.منم بوگوفتم خوشبختم مهتاب.بقیه م خوشانه نامانا بوگوفتیدی ولی می گوش دئه نشنوستی.صوب بئه اما شیمی مدرسه را میان سیمینه شانه همسایه دخترا دینیمی ناراحت شؤندوبو مدرسه واورسییم چی خبر بوبو تی برارا پیدا بوکودیدی.بوگوفت نه صوبه زود می پئر بوشو بیمارستانا ن انه دونبال بگرده.خیلی أمه حال بیگیفته بوبو .ظهر رئه بازم بوشوم سیمینه شانه خانه کی می اسبابانا اوسانم بشم خانه کی بیدم انه برار خو ریفقانه مرا شؤندریدی تهران.دوباره میشل استروگوفا بیدم بوگوفت مهتاب خانوم امیدوارم روز پیروزی انقلاب رشت کنار شما ها باشم.می اسبابانا جمع کودم و بوشوم خانه طرف .خورشید انقدر داغ بو کی تمامه بامانه برفان به چک چک دکفتیبید.پیاده بوشؤم تا خانه را میان دیشب می چومه جولو امویی.می دیل نخواستی دیشب تماما بوستی بی.بعد از سالها ایروز سیمینا واپرسئم راستی میشل استروگفه سر چی بلایی بامو؟ بوگوفته هیچی بابا اونم می براره مانستان از دانشگاه اخراجا بو.بعد از چن ماهم از ایران بوشو.الانم دئه می برار از اون خبر ناره.می دیل خاستی کی دوبارده انا بیدینم و بگم پیروزیه انقلاب رئه چره نمویی رشت؟ ولی فقط خاطره یه خوشه او شب مرا یاد ایه و او کومک کردنان.و سیمین ، سیمین و من هنوز همدیگرا دینیم ولی خیلی دئر به دئر.امسال کی ورف بامو یاده او ورف دکفتم.شاید کی می دیل او یکرنگی رئه تنگه....خیلی ام تنگه....